Van Aert sprint naar zege in Wevelgem
Nadat de wind het peloton in stukken brak in de Moeren, ontstond er een kopgroep van 25 renners met daarin enkele grote namen. De achtergebleven groepen konden de kloof niet meer dichten en na zo’n 180 km in het offensief was het Wout Van Aert die als 50ste Belg ooit Gent-Wevelgem kon winnen. Hij sprintte op de Vanackerestraat sneller dan Nizzolò en Trentin.
Om 10u trok het peloton zich in Ieper op gang en al snel vormde zich de traditionele vroege vlucht. Fedorov (Astana - Premier Tech), Rex (Bingoal Pauwels Sauces WB) en de ploegmaats Bissegger en Arroyave Canas (EF Education - NIPPO) sloegen de handen in elkaar en fietsten al snel een mooie voorsprong van 9’30” bij elkaar.
Richting de kust ging het tempo in de achtervolging de hoogte in. Ook dit jaar speelde de wind z’n rol in de Moeren. Het peloton brak in meerdere stukken, met in de eerste groep onder andere: Bennett (Deceuninck – Quick-Step), Van Aert (Jumbo-Visma), Colbrelli (Bahrain-Victorious), Trentin (UAE Team Emirates), Matthews (Team BikeExchange), Küng (Groupama – FDJ), D. Van Poppel (Intermarché – Wanty – Gobert Matériaux) en Europees kampioen Nizzolò (Team Qhubeka Assos). Ondertussen zag de kopgroep z’n voorsprong smelten als sneeuw voor de zon. In geen tijd kon de eerste achtervolgende groep de vluchters bij de lurven grijpen. We kregen zo vooraan een groep van zo’n 25 renners die lange tijd een voorsprong van zo’n 2 minuten konden vasthouden.
Na de eerste passage op de Kemmelberg vormde zich onder het aanvalsgeweld van Stybar (Deceuninck – Quick-Step) een achtervolgende groep van 7 met daarin ook ploegmaat Lampaert, Durbridge (Team BikeExchange), S. Kragh Andersen (Team DSM), Naesen (AG2R Citroën Team) en het duo Riesebeek-Vermeersch (Alpecin-Fenix). Wegblijven lukte echter niet, vlak voor de Plugstreets Hill 63 werd de achtervolgende groep weer gegrepen. Daar moest AG2R Citroën Team, die de slag in de Moeren misten, aan de bak.
Het verschil tussen de kopgroep en de rest van het peloton bleef rond de minuut schommelen. Bij de tweede passage op de Kemmelberg nam Van Hooydonck, ploegmaat van Van Aert, de leiding. Hij zorgde voor een selectie in de kopgroep en rolde de rode loper uit voor z’n kopman. De actie van de mannen van Jumbo-Visma zorgde ervoor dat er vooraan slechts een elitegroepje overbleef.
Bij de derde beklimming van de Kemmelberg - kant Ossuaire – probeerde eerst Trentin en vervolgens ook Van Aert de forcing te voeren, maar grote afscheiding was er niet. Het verschil met de achtervolgende groep bleef met ongeveer een minuut nagenoeg onveranderd. Met een kopgroep van 9 ging het richting Wevelgem, waar in volle finale nog een parcourswijziging wachtte. Door een brand in Menen werd de passage door centrum Menen vervangen door een alternatief, waardoor de wedstrijd wel 1,1 km langer werd.
Met nog zo’n 16 km te gaan was het Van Hooydonck die nog eens aan de boom ging schudden. Kind van de rekening? Bennett. De Ier, die enkele kilometers voordien nog zat over te geven, moest nu samen met Van Poppel laten begaan. Met een groep van 7 ging het naar de streep. Van Hooydonck speelde in de laatste 2 km nog een gouden rol voor z’n kopman. Hij hield het tempo zodanig hoog dat aanvallen uitbleven. Z’n kopman Van Aert maakte het werk af in de sprint en gaf de Italianen Nizzolò en Trentin het nakijken.
